سرزمینی که به نام کشور افغانستان آوازه دارد، دارای فرهنگ و تمدن دیرینهای است که با فرهنگ و تمدن ایرانیپیوندی استوار دارد، چنان که نمیتوان یکی را از دیگری باز شناخت یا آنها را از یکدیگر جدا کرد. اگر چه امروزهمردم ایران و افغانستان در دو واحد سیاسی جداگانه زندگی میکنند، و در حقیقت ملتی یگانهاند و در جهان کمترجایی را میتوان یافت که میان دو ملت این همه همانندی باشد. این دو ملت میراث فرهنگی مشترکی دارند که یارگاهرچند هزار سالهی نیاکان مشترک آنها است. یکی از این میراثهای فرهنگی زبان و ادب ادب فارسی - دری است کهسابقهی آن در افغانستان اگر بیشتر از ایران نباشد، کمتر از آن هم نیست. شماری از طلایه داران ادب فارسی از مردمسرزمین هایی بودهاند که اکنون در خاک افغانستان نهاده است. غزنه، هرات، بلخ، کابل، فاریاب، قندهار و بسیارجاهایی دیگر از کشور افغانستان هنوز هم خاستگاه کسان بسیاری است که در عدد بزرگان شعر و ادب فارسی به شمارمیآیند.