[]
يك نويسنده غربي معتقد است، پس از گذشت 9 سال از اشغالگري آمريكا در افغانستان، هنوز قدرت نظامي آمريكا نتوانسته طالبان را شكست دهد و اين جنگ به طولانيترين جنگ آمريكا تبديل شده است.
پايگاه اينترنتي "كامن دريمز " (Common Dreams) در مقالهاي به قلم "اريك مارگوليس " (Eric Margolis)، كهنهسرباز جنگهاي آمريكا در خاورميانه تصريح كرد: پس از گذشت 9 سال از اشغالگري آمريكا در افغانستان، هنوز قدرت عظيم نظامي آمريكا و همپيمانانش در ناتو نتوانسته است طالبان را شكست دهد و حتي نتوانسته است دولتي مشروع و مردمي در افغانستان بنياد نهاده و در چنين شرايطي توليد مواد مخدر در افغانستان به حداكثر خود رسيده است.
چهارم جولاي سربازان آمريكايي روز استقلال كشور خود از يك نيروي بيگانه را در حالي جشن ميگرفتند كه با انواع سلاحها دوران اشغالگري در افغانستان را پشت سر ميگذاشتند.
مارگوليس ميافزايد: در برابر تسليحات بسيار پيشرفتهاي كه آمريكاييها و همپيمانان غربي آنها در افغانستان به كار گرفته و در اختيار دارند، تعداد بيشماري مردان قبايل و كشاورزان پشتون با سلاحهايي بسيار ابتدايي اما با شجاعتي مثالزدني توانستهاند در برابر غرب مقاومت كنند.
كشورهاي غربي حتي اگر در چنين جنگي پيروز هم بشوند نبايد بدان افتخار كنند. اين جنگ از همان دست جنگهاي استعماري عليه مردمي عقبمانده با هدف كنترل بر منابع سرزميني و مناطق سوقالجيشي است.
وي همچنين ميافزايد: بيشتر افغانها 30 سال است كه در آرزوي صلح به سر ميبرند. تلاشهاي دولت "حامد كرزي "، جنبش طالبان و دولت پاكستان براي دستيابي به صلح همواره به وسيله واشنگتن، اوتاوا و تاجيكستان ناكام ميماند. هندوستان هم درست هر زمان كه كشمير دچار اغتشاش ميشود به تلافي ديگ اغتشاشات را در افغانستان گرم ميكند.
وي در پايان تاكيد كرد: اين جنگ بيهدف و زشت هرگز به پيروزي منجر نخواهد شد اما رويكرد امپرياليستي آمريكا همواره بر جاي خود باقي است. "شايد كوههاي افغانستان واترلويي براي ناتو باشند. "
چهارم جولاي سربازان آمريكايي روز استقلال كشور خود از يك نيروي بيگانه را در حالي جشن ميگرفتند كه با انواع سلاحها دوران اشغالگري در افغانستان را پشت سر ميگذاشتند.
مارگوليس ميافزايد: در برابر تسليحات بسيار پيشرفتهاي كه آمريكاييها و همپيمانان غربي آنها در افغانستان به كار گرفته و در اختيار دارند، تعداد بيشماري مردان قبايل و كشاورزان پشتون با سلاحهايي بسيار ابتدايي اما با شجاعتي مثالزدني توانستهاند در برابر غرب مقاومت كنند.
كشورهاي غربي حتي اگر در چنين جنگي پيروز هم بشوند نبايد بدان افتخار كنند. اين جنگ از همان دست جنگهاي استعماري عليه مردمي عقبمانده با هدف كنترل بر منابع سرزميني و مناطق سوقالجيشي است.
وي همچنين ميافزايد: بيشتر افغانها 30 سال است كه در آرزوي صلح به سر ميبرند. تلاشهاي دولت "حامد كرزي "، جنبش طالبان و دولت پاكستان براي دستيابي به صلح همواره به وسيله واشنگتن، اوتاوا و تاجيكستان ناكام ميماند. هندوستان هم درست هر زمان كه كشمير دچار اغتشاش ميشود به تلافي ديگ اغتشاشات را در افغانستان گرم ميكند.
وي در پايان تاكيد كرد: اين جنگ بيهدف و زشت هرگز به پيروزي منجر نخواهد شد اما رويكرد امپرياليستي آمريكا همواره بر جاي خود باقي است. "شايد كوههاي افغانستان واترلويي براي ناتو باشند. "